DE N.M.B.S. TIJDENS DE HOLOCAUST/SHOA
--------------------------------------------------------------------------------
In Belgie is van overheidszijde ook meegewerkt aan het wegvoeren van de Joden en
- net zoals in Nederland het geval was -
leenden ook de Belgische spoorwegen zich voor het deporteren van Joden per trein
naar de concentratie- en vernietigingskampen.
Dit alles is op 13 februari 2007 door de Belgische historicus Rudi Van Doorslaer,
directeur van het Studie- en Documentatiecentrum
Oorlog en Hedendaagse Maatschappij (SOMA),onder het voetlicht gebracht bij de
presentatie van een afgeronde studie over deze kwestie genaamd
"Gewillig België"met als thema: "de houding van de Belgische overheid tijdens
WOII tegenover de Jodenvervolging".
Dit degelijk wetenschappelijk onderbouwd onderzoeksrapport bracht voor het eerst al het
beschikbaar historisch materiaal in een duidelijke context samen.
In deze studie werd gesteld dat de Belgische overheid tijdens WO II actief meewerkte
aan de Jodenvervolging.
Het onderzoek wees op de pijnlijke verantwoordelijkheid van ambtenaren, politici,
politiediensten en magistraten.
Ook de Belgische spoorwegen, de NMBS, vervulde een rol in de judeocide omdat tijdens de bezetting de werking
van de Belgische spoorwegmaatschappij geheel vervlochten geraakte met die van de Duitse
"Reichsbahn".
Over de aard van de 28 konvooien met Joden die vanuit de Dossinkazerne te Mechelen vertrok, stelde niemand zich vragen.
THE N.M.B.S. DURING THE HOLOCAUST/SHOA
--------------------------------------------------------------------------------
In Belgium the government co-operated in transporting away the Jews and
- just like it happend in the Netherlands
also the Belgian railways helped deporting Jews by train to the concentrations and destruction camps .
All this was brought in the spotlights on 13 February 2007 by the Belgian
historian Rudi Van Doorslaer,
director of Studies and documentation centre war and contemporary society (SOMA),
at the presentation of a wound up study concerning this question brought; Willing Belgium" with as topic:
" the attitude of the Belgian government during WOII versus the holocaust".
This sound scientifically founded research report brought together for the first time already the
available historical material in a clear context.
In this study it was put that the Belgian government cooperated actively during WO II
in the persecution of the Jews.
The research indicated on the painful responsibility of civil servants, politicians,
police forces and magistrates.
Also the Belgian railways, the NMBS, fulfilled a role in the judeocide because during
the occupation entirely interwove
the functioning of the Belgian railway society with those of the German " Reichsbahn".
Concerning the nature of the 28 convoys with Jews which left from the Dossinkazerne
at Mechelen,nobody asked themselves questions.
.+.+.+.+.
...
De eerste transporten van vooral Joodse gedeporteerden gebeurden in reizigerstreinen.
Er waren toen drie verschillende klassen.
De luxueuse 1ste klassewagons met zachte zitplaatsen tot de eenvoudige 3de klassewagons met harde houten zittingen.
Voor de jodentransporten werden treinwagons gebruikt van derde klasse.
Elke wagon had verschillende compartimenten.
Elk compartiment had een deur.
Je kon die deur openen van de binnen- en de buitenkant.
Binnen was dat een gewone grendel.
Van buiten werd de deur met een klep dichtgedaan omwille van de veiligheid.
Door het schuifraam naar beneden te duwen kon je die klep oplichten en kon de deur geopend worden.
Zo konden gedeporteerden makkelijk ontsnappen.
Aan ieder rijtuig was voor- of achteraan een overdekt remhokje dat links en rechts open was.
Die remhokjes waren er om de handrem te bedienen.
Bij de jodentransporten zaten op die plaats Duitse schildwachten om het transport te bewaken.
Die schildwachten zegden me dat het begeleiden van die wagons een taak was waar ze niet naar uitkeken.
Ze zaten er in de wind en de kou met enkel een afdak boven hun hoofd.
Die wagons bestaan nog. Ze zijn te bezichtigen in het treinmuseum van Leuven.
In 1943 heeft de Duitse overheid beslist om het transport niet meer te laten gebeuren met reizigerswagons.
Ondanks de bewaking steeg het aantal ontsnappingen uit de trein.
Er werden van dan af goederenwagons gebruikt (het XXste transport was het eerste transport vanuit België met goederenwagons).
Op het einde van elke goederentrein was er toen altijd een goederenpakwagen waar de “chef-garde” zat.
Daarin was verwarming voorzien.
Er was een kachel geplaatst en in het station werd daarvoor hout klaar gemaakt en een kolenbak gevuld met kolen.
De Duitse bewakers konden zich daar verwarmen.
Vlak achter de locomotief was er een reizigerspakwagen die ook verwarmd kon worden met de warmte uit de locomotief.
...
Jos Janssens [gepensioneerde N.M.B.S. berichtenbesteller / tijdelijke klerk, 20 december 1941 tot eind 1944]
...
Ik moest een trein doen met joden die naar Duitsland gevoerd werden.
Die mensen werden in dierenwagens vervoerd.
De families mochten niet samen blijven.
De mannen en vrouwen zaten apart opgesloten in die wagens.
Achteraan was er een reizigerswagen met kleine kinderen en baby’s onder bewaking van Duitse verpleegsters.
De laatste wagen zat vol gewapende soldaten.
...
Buvens August [N.M.B.S. machinist XX-ste transport]